Oczko wodne - forum

[samuraj]

[A#O]

Zanim zajmę się historią oczka, jeszcze kolka fotek współczesnych. Skutków ulewy już prawie wogóle nie widać - woda kryształ i dno w miarę czyste (nie widać tego wyraźnie na zdjęciach ze względu na kierunek promieni słonecznych).

[samuraj]

[A#O]

Aby w przyszłości uniknąć zalewania oczka przez zbyt intensywny deszcz od strony skarpy, dokonałem dzisiaj małej przebudowy. Mianowicie wykopałem z ziemi na skarpie folię, pod jej najwyższy fałd (na granicy skalniaka) nawciskałem małych kamieni, aby go jeszcze bardziej podwyższyć, a na stępnie zakopałem spowrotem. Prace wykonałem na połowie długości oczka, bo na pierwszej połowie analogicznie postąpiłem na wiosnę, po tym jak zalało mnie błotem podczas intensywnych roztopów i deszczu. W ten sposób cała długość oczka od strony skalniaka jest już na górze zabezpieczona foliowym wałem wystającym kilka cm ponad teren skarpy.


Przy okazji posadziłem kilka roślin.


W najbliższym czasie mam zamiar gęsto obsadzić całą skarpę. Tuż przy skalniaku planuję jakieć rośliny płożące, które wylewałyby się w dół na kamienie i optycznie zmniejszyłyby martwą naturę. Czy moglibyście mi zasugerować jakieś gatunki?

[A#O]

W końcu zebrałem się, aby zamieścić obiecany fotoreportaż z budowy mojego oczka. Materiał jest dość obszerny, więc z konieczności będę go zamieszczał w odcinkach. Na bieżąco komentujcie, co zrobiłem dobrze, a co źle i można było lepiej. Ja już nic zmienić nie mogę - efekt końcowy znacie. Ale to forum czytają inni i może im się ta dyskusja na coś przyda.

W nowym domu mieszkam od jesieni ubiegłego roku. Taki widok miałem za oknem pół roku przed wprowadzeniem się:


Powoli z tego chaosu zaczął się wyłaniać ogródek 9m x 9m ze skarpą.


Tu już mam kawałek płotu otaczającego całe osiedle. Widać, że skarpa jest podatna na rozmycie i trzeba będzie coś z nią zrobić.


Wprawdzie ogródek nie miał jeszcze wytyczonych granic, ale ja już wbijałem kołki, aby sobie wyobrazić, jak będzie rozmieszczone moje oczko. Mam oczko przy domku letniskowym na wsi, spędzam przy nim całe godziny, więc nie wyobrażałem sobie tego ogrodu bez stawiku. Wiedziałem, że to musi być pierwszy element mojego ogrodu, bo potem nie będzie wiadomo, co zrobić z wydobytą ziemią. Szczupłe miejsce nie pozwalało zaszaleć, niemniej, aby przedsięwzięcie miało sens, postanowiłem przestrzegać pewnych podstawowych reguł wyczytanych w książkach i artykułach, oraz wynikających z moich wcześniejszych doświadczeń:
1) Objętość minimum 3 m3, aby możliwe było zachowanie równowagi biologicznej bez ingerencji z zewnątrz.
2) Brzegi niezbyt strome (max 45 st.), aby nie zaburzać naturalnej cyrkulacji wody i nie tworzyć stref beztlenowych.
3) Głegobość ok. 1 m, aby móc trzymać ryby. Ponieważ dno w najgłębszym miejscu powinno być na możliwie dużym obszarze płaskie (strefy beztlenowe - znam to ze wsi!), w połączeniu z pkt 2) wymusza to szerokość w najszerszym miejscu minimum 2,5 m i jest to ostateczny kompromis, biorąc pod uwagę niewielkie rozmiary ogródka.
4) Obszerna strefa płytka, gęsto obsadzona roślinami i wymuszony obieg wody, by przepływała przez strefę płytką.


Skonsultowałem się z wybitnym fachowcem od terenów zielonych (podobno projektował nawet ogrody dla Mao Tse Tunga!). Poradził mi, abym umocnił skarpę deskami, by nie "płynęła" (w dłuższym horyzoncie czasowym ziemia zachowuje się jak ciecz i dlatego np. kamienie "wychodzą" na wierzch).

[A#O]

Wracając do wspomianych desek (przekroczyłem limit czasu na edycję poprzedniego posta), ich zadaniem jest po prostu zgnić w ziemi. Ale do tego czasu skarpa się ustabilizuje, obrośnie roślinnością i nie będzie już płynąć.

Po umocnieniu skarpy przystąpiłem do kopania dołu.


Podłoże, to tłusty piasek poprzerastany gliną. Bliżej domu (w wybrzuszeniu wykopu) podłoże jest wymieszane i zanieczyszczone. Pewnie budowlańcy przeryli je podczas budowy kanalizacji.
Dokonywałem precyzyjnej segregacji każdej wydobytej łopaty. Wszelkie zanieczyszcenia do wiaderek. Sypki piasek pod dom, aby tam woda nie stała podczas intensywnych opadów. Z litej gliny (po zwilżeniu) udeptywałem murek w odległości 20 cm od wykopu. Wiedziałem, że po wydobyciu materiału z dziury teren podniesie się o ok. 10 cm. Twardy murek miał być solidnym oparciem dla krawędzxi folii, za nim sypałem bardziej miałkie frakcje ziemi. Oprócz tego zyskiwałem płytką półkę dookoła oczka, niezbędną do obsadzenia roślinami przybrzeżnymi.


Skarpę umocniłem siatką plastikową, przybitą do wkopanych uprednio desek. Dziury wyżlobione w skarpie przez wodę łatałem wydobytą gliną.


Głębokość oczka rośnie podwójnie: pogłębia się wykop a jednocześnie podnosi teren. Wysokość glinianego murka jest wyznacznikiem nowego poziomu ogródka (cały czas kontroluję to poziomicą). Gdyby nie ten pomysł z gliną, po rozłożeniu folii i nalaniu wody strefa brzegowa zapadłaby się. Glinę cały czas zraszam i maksymaknie ubijam.


Cią dalszy nastąpi (mam nadzieję, że następnym razem fotosik będzie nieco żwawszy).

[A#O]

Widok pod koniec pracowitego dnia. Oczko nie ma jeszcze docelowej głębokości.


Cały czas segreguję wydobyty materiał. Gliną zalepiam wyrwy w skarpie i buduję murek, ubijając go widocznym tłuczkiem. Czysty piasek wywożę pod dom. Piasek z dużą ilością gliny rozprowadzam po całym ogrodzie. Na widoczną na zdjęciu płachtę wsypuję piasek z małą domieszką iłów celem wsypania go spowrotem do oczka po założeniu folii. Wyczytałem w literaturze, że podłoże dla roślin powinno się składać z mieszanki piasku i gliny w stosunku 2:1. Ja nie musiałem nic mieszać - gotową mieszankę wydobywałem z wykopu.


Koniec kolejnego dnia pracy. Wykop gotowy, cały ogród zniwelowany i wypoziomowany. Już miałem udać się na zasłużony wypoczynek, gdy zadzwoniła żona z wiadomością, iż na tą noc zapowiadają straszne ulewy. Ponieważ całą robotę mógłby szlag trafić, wyskoczyłem po ciemku na ogród i zacząłem rozkładać folię.


Oczko należało zalać, aby woda deszczowa nie podeszła pod spód folii i nie rozmyła wykopu. Przy pierwszym napełnieniu trzeba zawsze spisać licznik.


Oczko rano. Folia miała rozmiary 7x6 m. Kopiąc dziurę planowałem położyć ją wzdłuż, ale zaryzykowałem i położyłem w poprzek, tak, aby jej długość wystarczyła na przykrycie skarpy. Jak widać, okazała się za wąska - nie dała się wywinąć na brzegi w najszerszym miejscu. Najpierw dokleiłem paski uciętej folii specjalną taśmą, która reklamowana była jako "pełna odporność na warunki atmosferyczne". Ale taśma okazała się lipna i przyklejone paski odkleiły się. Ostatecznie zwęziłem oczko o kilka cm, podsypując folię gliną.


Ulewa rzeczywiście była straszna. Tak wyglądał sąsiedni ogródek. Następnej nocy przyszedł jeszcze większy deszcz i wszystkie sąsiednie posesje zamieniły się w jednolite bajora. Tylko u mnie była wyspa, bo teren miałem podniesiony ziemią z wykopu. Zwróćcie uwagę na rozmyte skarpy! Strach pomyśleć, jak wyglądałby mój wykop, gdyby nie telefon żony z ostrzeżeniem.


Folię u góry należało zamocować na stałe, aby się nie obsuwała. Wykopałem więc rowek na skarpie, włożyłem krawędź folii i zasypałem. Popełniłem tutaj błąd - garb na samej krawędzi skarpy zrobiłem zbyt niski, nie uwzlędniający w pełni grubości warstwy ziemi, jaką później nawiozłem. W następnych miesiącach, podczas intensywnych opadów, spowodowało to dwukrotnie przelanie się z góry do oczka zanieczyszczonej wody. Stąd remont, który opisałem kilka postów wyżej.


Ta sama operacja widziana z innej perspektywy.


Folia po wkopaniu.


Kolejny dzień po nocnych opadach. Sąsiedzi są zupełnie zatopieni, a u mnie nic złego się nie dzieje, tylko woda jest mętna. Skarpa u mnie zabezpieczona, a u sąsiadów rozmyta.
Na początku tego wątku kilka osób skrytykowało skalniak nad oczkiem. Patrząc na to zdjęcie, już chyba widać, dlaczego nie mogłem tam zrobić nic innego. Gdybym nie położył tej folii w taki sposób, każdy deszcz byłby dla mnie katastrofą.


cdn.

[A#O]

W ramach przerywnika, kilka zdjęć współczesnych. Woda jest nadal bez zarzutu, ale dno zrobiło się mdłe z powodu glonów nitkowatych. W czasie mojej nieobecności wykluły się 3 pokolenia karasi, ale stado niekarmionych orf ograniczyły ich populację do kilku niedobitków ukrywających się w gęstej roślinności.
Część głęboka (ta ciemna plama w najglębszym miejscu, to rozrastający się łan moczarki):

Część płytka:

Dziękuję za uwagę.

[sebastianrost]

Coś kiepsko rośnie Tobie ta lilia słabo z nią rozmawiasz ale oczko czyściutkie

[A#O]

Temat mojej lilii był wałkowany w dziale lilie wodne. Jest to prawdopodobnie efekt zbyt późnego jej posadzenia (końcówka września) od razu na głębokości 2 razy większej niż rosła wcześniej i połamania liści podczas transportu.
Pierwszy liść wyszedł w połowie czerwca, ale teraz szybko nadrabia.

[melek]

[sebastianrost]

[koczisss]

[A#O]

[koczisss]